Het waaide hier hard uit het noord oosten gisteren. Poolwind. Vandaag uit het oosten, minder hard en daardoor iets warmer vandaag. Lekker weer. Perfect fietsweer. Heel veel tijd besteed aan apparaten opladen,werk en dergelijke. Zo kunnen we eindelijk op de fiets stappen en naar Honfleur fietsen.
Sissi had hier blijkbaar een landgoed met landhuis
Weer zo’n pathetisch stervende soldaat
Vandaag hebben we vooral over de routes D940 en D925 gereden om uiteindelijk bij de camping in Quiberville uit te komen. Dit begon vanuit ons vorig eindpunt Berck, waar we eerst nog een kudde zeehonden hebben bezichtigd.
Vanaf Berck zijn we vooral langs de kustlijn de D940 doorgereden, geen gesneden koek hoor, bergachtig gebied werd daar afgewisseld met eindeloze snelwegen. Dit zorgde voor een combinatie van spierenslopende klimmen en adrenaline-kick gevende afdalingen en snelwegtouren.
De D940 mondde uiteindelijk uit in de D925, langs deze route kwamen we door de plaatsen Berneval, Belleville, DIEPPE en Varengeville, deels een mooie kustlijn met het een en ander aan oude vestigingen en bunkers te zien, de koude rukwinden waren alleen iets minder, maar ja kan nie alles hebben.
Uiteindelijk zijn we aangekomen in Quiberville, we dachten dat het een prima camping zou zijn, totdat een stel ouwe zakken zich gingen beklagen bij de receptioniste over ons tentje en die moesten Verdammt Noch Mall ook weghale. Snel doorfietsen en weg hier morgen!
Au revoir!
Bono in the house
Vandaag langs de Franse kust gefietst. Bij Calais kan je de krijtrotsen van Engeland zien. Mooie glooiende omgeving. Af en toe flink klimmen. Dat viel weer niet mee. Ik ontplofte zowat. Heerlijk weer en wind mee. Wat wil een mens nog meer. We staan nu bij Berck sûr Mer. Hebben alweer meer dan 350 kilometer gefietst.
Vandaag zijn we in Brugge. Prachtige historische stad. Vanuit Oostvoorne gefietst door Zeeland over alle Deltawerken in de stralende zon. Flink verbrand alle drie. Mooie rit. Mooie stad. Lekker koud Belgisch biertje op het stadsplein met de grote kerktoren zo. Eerst nog een lekkere wafel. Daar rook het hele centrum naar.
De spits is eraf gebeten en daarmee ook verschillende stukken van mijn huid. Onze tocht begon namelijk in Badhoevedorp waar Hans met zijn kaal geschoren tondeusehoofd sierlijk om een motor heen manoeuvreerde, maar daarbij wel mooi mijn voorwiel meepakte. Als het niet voor mijn helm was, hadden we al kunnen stoppen met de fietsvakantie, maar ik heb het er redelijk goed vanaf gemaakt met een licht gekneusde heup.
Eenmaal weer op de fiets kwam het tempo vanzelf goed op gang en waren we vrij snel in Leiden gearriveerd. Daarvandaan hebben we een doorsteek gemaakt door een aantal kleine plaatsjes met als uiteindelijke checkpoint Delft.
Toen we via Delft op de route naar Maassluis zaten, vond Hans het weer nodig om met fietsen te smijten. Daar kreeg hij dit maal echter wel wat hulp bij van een moordlustige Engelsman, die zonder pardon keihard over het kruispunt kwam aanstormen. Maar hij was kansloos tegenover de manoeuvres van Hans die weer aan bod kwamen. Met een 90 degrees wheelspin gevolgd door een sideway full-bodyroll kwam Hans er ongeschonden vanaf.
Na al deze gekkigheid waren we inmiddels bij onze laatste checkpoint Maassluis aangekomen. Hier konden we met een pond de oversteek maken naar onze eindbestemming. Tim ging nog een felle discussie aan met een van de stuurmannen, om voetgangerskorting te krijgen, maar tevergeefs, zelfs met fiets aan de hand blijven we fietspelgrims.
Vanaf de overkant was het nog maar een kippeneindje naar eindbestemming Oostvoorne. Alles bij alles was dit met 110KM gereden wel een frisse start, nu maar hopen dat er geen gekke stunts meer volgen.
Wiedersehen,
Sacha
Zo mensen, er komt ook dit jaar weer een nieuwe ronde. Een vroege mini tour de France. De fietsen en bak met onderdelen staan er al klaar voor. De proloog gaat van start op 6 juni 12.00 uur in Amsterdam Oost en voert naar Stellendam in Zeeland.
We hebben er allemaal weer zin in en staan te popelen om weer eens flink op de pedalen te trappen
![WP_20150603_10_38_12_Pro[1]](https://hansfietsen.files.wordpress.com/2015/06/wp_20150603_10_38_12_pro1.jpg)
![WP_20150603_10_38_31_Pro[1]](https://hansfietsen.files.wordpress.com/2015/06/wp_20150603_10_38_31_pro1.jpg)
.
Le Grand Tour is ten einde. De laatste etappe ging door Luxemburg: gestart in Hettange-Grande, wat nog in Frankrijk ligt, eindigend in Esch-sur-Sûre. Een zware afsluitende etappe met drie cols van de buitencategorie. 88.13 km, 20.6 km gemiddeld.
Alpenkoning Sacha was opeens teruggekeerd in het peloton. Hoe is dit mogelijk?
Zo heeft hij toch nog de eindoverwinning kunnen binnenslepen. Al werd het moeilijk, want Tim heeft het hem nog erg lastig gemaakt op de laatste dag. Sacha hield nog net 5 minuten over. Door zijn slechte fysieke staat was het voor hem niet mogelijk zich met de volle 100% te verdedigen.
Morgen koud en regen en gaat iedereen naar huis.
Volgend jaar nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Eindstatistieken van deze Tour:
Totale afstand: 2030.7 kilometer
Maximum snelheid: 74.8 kilometer per uur. Nog bereikt in de allerlaatste afdaling naar Esch-sur-Sûre.
Gele trui: Sacha Schraven
Tweede plaats: Tim Schraven
Derde plaats: Hans Schraven
Bolletjestrui: Sacha Schraven
Groene trui: Hans Schraven
Witt trui: Tim Schraven
Aftocht van onze helden vanuit een druipnat Esch-sur-Sûre. Terug naar huis en maar weer trainen voor de volgende Tour.
Mooi meertje en brug in Scey-sur-Saone
Gisteren een erg korte etappe. Tot aan Scey-sur-Saone. 45,28 km, 23,3 km gemiddeld. Ideale fietsroute door de Jura, maar de klassementsleider was opgebrand, ziek, zwak en misselijk en aan het einde van zijn latijn. Hij heeft ongeveer 48 uur achter elkaar geslapen.
Vandaag was hij dan ook abandon. In Scey-sur-Saone heeft Sacha le Grand Tour van 2014 verloren.
Maar de tour wacht op niemand dus vandaag gewoon weer een etappe. Van Scey s/S tot aan Liverdun, even voorbij Nancy: 172,63 km, 26,3 km gemiddeld. Weer een ideale fietsroute: glooiende wegen door eindeloze tarwevelden met heerlijke afdalingen en klimmetjes en wat bos af en toe. Ideaal weer, tot het in Nancy begon te spoken. Onweer en stortregen. Doorweekt kwamen we in Liverdun aan.
Heel mooi meertje en kasteeltje in Liverdun in de regen
Na de laatste bergetappe van Corps naar Die in de Haute Alpes van 94 km met een gemiddelde van 24,2 km, is er gisteren in Die een rustdag gehouden. Prachtig weer en een bergstroom om tegen in te zwemmen.
Vandaag weer een etappe: eerst de alpen uit naar Valence en vervolgens door het Rhônedal naar Lyon. Met wind mee scheerden we over de weg. 220 km met een gemiddelde van 29,2 km. Het gemiddelde lag de hele rit boven de dertig, maar doordat we in Lyon telkens voor stoplichten en dergelijke moesten stoppen, werd het op het laatst nog naar beneden gehaald.
We zijn nu moe. Kunnen nauwelijks meer opstaan en vallen in slaap. Morgen staat er weer een etappe van minstens 150 kilometer op het programma.
Langs de Rhône. Met onderaan vreemde architectuur in Lyon.
Last but not least. Wij dachten de laatste etappe op ons gemak uit te fietsen, maar dit bleek toch behoorlijk tegen te vallen. Inmiddels al een grot stuk frankrijk gehad na een fijn en laatste verblijf in Italië, Torbole. Hier hadden wij een kleine break genomen na onze monsteretappe vanaf Höchsten. Paar mooie spots in frankrijk waaronder de locatie aan het meer en nu belandt in het hippiekunstenaarsdorpje Die.
Er waren 3 cols die we moesten overbruggen. dus we kunnen nu stellen dat we aan de norm 3 maal in fietsrechts hebben voldaan.
Goodbye and cheers from france.
