First blood

De spits is eraf gebeten en daarmee ook verschillende stukken van mijn huid. Onze tocht begon namelijk in Badhoevedorp waar Hans met zijn kaal geschoren tondeusehoofd sierlijk om een motor heen manoeuvreerde, maar daarbij wel mooi mijn voorwiel meepakte. Als het niet voor mijn helm was, hadden we al kunnen stoppen met de fietsvakantie, maar ik heb het er redelijk goed vanaf gemaakt met een licht gekneusde heup.

Eenmaal weer op de fiets kwam het tempo vanzelf goed op gang en waren we vrij snel in Leiden gearriveerd. Daarvandaan hebben we een doorsteek gemaakt door een aantal kleine plaatsjes met als uiteindelijke checkpoint Delft.

Toen we via Delft op de route naar Maassluis zaten, vond Hans het weer nodig om met fietsen te smijten. Daar kreeg hij dit maal echter wel wat hulp bij van een moordlustige Engelsman, die zonder pardon keihard over het kruispunt kwam aanstormen. Maar hij was kansloos tegenover de manoeuvres van Hans die weer aan bod kwamen. Met een 90 degrees wheelspin gevolgd door een sideway full-bodyroll kwam Hans er ongeschonden vanaf.

Na al deze gekkigheid waren we inmiddels bij onze laatste checkpoint Maassluis aangekomen. Hier konden we met een pond de oversteek maken naar onze eindbestemming. Tim ging nog een felle discussie aan met een van de stuurmannen, om voetgangerskorting te krijgen, maar tevergeefs, zelfs met fiets aan de hand blijven we fietspelgrims.

Vanaf de overkant was het nog maar een kippeneindje naar eindbestemming Oostvoorne. Alles bij alles was dit met 110KM gereden wel een frisse start, nu maar hopen dat er geen gekke stunts meer volgen.

Wiedersehen,

Sacha