Wim

nou maar weer even wat down to earth geouwehoer, hoor, wat een filosofische bullshit, maar klinkt wel.
“ik zit hier heel alleen in mijn campertje te zitten, dat is voor mij tot nog toe mijn lot”.
tot nog toe wel elke dag met mooi weer, maar helaas nu in het Klosterdal vol in de regen, wat meteen de hele boel iets mistroostigs geeft.
de mannen hebben er al heel wat kilometers op zitten en worden elke avond op hun wenken bedient met een goede maaltijd.
behalve gisteravond, toen hebben we heerlijk voor niet al teveel geld aan de Bodensee uit gegeten met een voortreffelijk ijstoetje, Tim zelfs 2.
morgen moet het dan gaan gebeuren, de Arlbergpas. dat wordt 1300 meter omhoog klimmen met stukken van 10 %.
mijn voorspelling; Sacha met 2 vingers in zijn neus, omhoog. Tim daar direct achteraan en Hans zal met de 20 kg. meer aan zijn lijf, flink af gaan zien.
ik zal proberen “het lijden”, morgen op de gevoelige plaat vast te leggen, zodat jullie hiervan ook getuige kunnen zijn.
morgen horen jullie meer.

groet.