Vandaag zijn we in Brugge. Prachtige historische stad. Vanuit Oostvoorne gefietst door Zeeland over alle Deltawerken in de stralende zon. Flink verbrand alle drie. Mooie rit. Mooie stad. Lekker koud Belgisch biertje op het stadsplein met de grote kerktoren zo. Eerst nog een lekkere wafel. Daar rook het hele centrum naar.
Category: Uncategorized
First blood
De spits is eraf gebeten en daarmee ook verschillende stukken van mijn huid. Onze tocht begon namelijk in Badhoevedorp waar Hans met zijn kaal geschoren tondeusehoofd sierlijk om een motor heen manoeuvreerde, maar daarbij wel mooi mijn voorwiel meepakte. Als het niet voor mijn helm was, hadden we al kunnen stoppen met de fietsvakantie, maar ik heb het er redelijk goed vanaf gemaakt met een licht gekneusde heup.
Eenmaal weer op de fiets kwam het tempo vanzelf goed op gang en waren we vrij snel in Leiden gearriveerd. Daarvandaan hebben we een doorsteek gemaakt door een aantal kleine plaatsjes met als uiteindelijke checkpoint Delft.
Toen we via Delft op de route naar Maassluis zaten, vond Hans het weer nodig om met fietsen te smijten. Daar kreeg hij dit maal echter wel wat hulp bij van een moordlustige Engelsman, die zonder pardon keihard over het kruispunt kwam aanstormen. Maar hij was kansloos tegenover de manoeuvres van Hans die weer aan bod kwamen. Met een 90 degrees wheelspin gevolgd door een sideway full-bodyroll kwam Hans er ongeschonden vanaf.
Na al deze gekkigheid waren we inmiddels bij onze laatste checkpoint Maassluis aangekomen. Hier konden we met een pond de oversteek maken naar onze eindbestemming. Tim ging nog een felle discussie aan met een van de stuurmannen, om voetgangerskorting te krijgen, maar tevergeefs, zelfs met fiets aan de hand blijven we fietspelgrims.
Vanaf de overkant was het nog maar een kippeneindje naar eindbestemming Oostvoorne. Alles bij alles was dit met 110KM gereden wel een frisse start, nu maar hopen dat er geen gekke stunts meer volgen.
Wiedersehen,
Sacha
Nieuwe ronde, nieuwe kansen…
Zo mensen, er komt ook dit jaar weer een nieuwe ronde. Een vroege mini tour de France. De fietsen en bak met onderdelen staan er al klaar voor. De proloog gaat van start op 6 juni 12.00 uur in Amsterdam Oost en voert naar Stellendam in Zeeland.
We hebben er allemaal weer zin in en staan te popelen om weer eens flink op de pedalen te trappen
Fin de Tour
Le Grand Tour is ten einde. De laatste etappe ging door Luxemburg: gestart in Hettange-Grande, wat nog in Frankrijk ligt, eindigend in Esch-sur-Sûre. Een zware afsluitende etappe met drie cols van de buitencategorie. 88.13 km, 20.6 km gemiddeld.
Alpenkoning Sacha was opeens teruggekeerd in het peloton. Hoe is dit mogelijk?
Zo heeft hij toch nog de eindoverwinning kunnen binnenslepen. Al werd het moeilijk, want Tim heeft het hem nog erg lastig gemaakt op de laatste dag. Sacha hield nog net 5 minuten over. Door zijn slechte fysieke staat was het voor hem niet mogelijk zich met de volle 100% te verdedigen.
Morgen koud en regen en gaat iedereen naar huis.
Volgend jaar nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Eindstatistieken van deze Tour:
Totale afstand: 2030.7 kilometer
Maximum snelheid: 74.8 kilometer per uur. Nog bereikt in de allerlaatste afdaling naar Esch-sur-Sûre.
Gele trui: Sacha Schraven
Tweede plaats: Tim Schraven
Derde plaats: Hans Schraven
Bolletjestrui: Sacha Schraven
Groene trui: Hans Schraven
Witt trui: Tim Schraven
Aftocht van onze helden vanuit een druipnat Esch-sur-Sûre. Terug naar huis en maar weer trainen voor de volgende Tour.
Hans
Mooi meertje en brug in Scey-sur-Saone
Gisteren een erg korte etappe. Tot aan Scey-sur-Saone. 45,28 km, 23,3 km gemiddeld. Ideale fietsroute door de Jura, maar de klassementsleider was opgebrand, ziek, zwak en misselijk en aan het einde van zijn latijn. Hij heeft ongeveer 48 uur achter elkaar geslapen.
Vandaag was hij dan ook abandon. In Scey-sur-Saone heeft Sacha le Grand Tour van 2014 verloren.
Maar de tour wacht op niemand dus vandaag gewoon weer een etappe. Van Scey s/S tot aan Liverdun, even voorbij Nancy: 172,63 km, 26,3 km gemiddeld. Weer een ideale fietsroute: glooiende wegen door eindeloze tarwevelden met heerlijke afdalingen en klimmetjes en wat bos af en toe. Ideaal weer, tot het in Nancy begon te spoken. Onweer en stortregen. Doorweekt kwamen we in Liverdun aan.
Heel mooi meertje en kasteeltje in Liverdun in de regen
Hans
Na de laatste bergetappe van Corps naar Die in de Haute Alpes van 94 km met een gemiddelde van 24,2 km, is er gisteren in Die een rustdag gehouden. Prachtig weer en een bergstroom om tegen in te zwemmen.
Vandaag weer een etappe: eerst de alpen uit naar Valence en vervolgens door het Rhônedal naar Lyon. Met wind mee scheerden we over de weg. 220 km met een gemiddelde van 29,2 km. Het gemiddelde lag de hele rit boven de dertig, maar doordat we in Lyon telkens voor stoplichten en dergelijke moesten stoppen, werd het op het laatst nog naar beneden gehaald.
We zijn nu moe. Kunnen nauwelijks meer opstaan en vallen in slaap. Morgen staat er weer een etappe van minstens 150 kilometer op het programma.
Langs de Rhône. Met onderaan vreemde architectuur in Lyon.
Tim
Last but not least. Wij dachten de laatste etappe op ons gemak uit te fietsen, maar dit bleek toch behoorlijk tegen te vallen. Inmiddels al een grot stuk frankrijk gehad na een fijn en laatste verblijf in Italië, Torbole. Hier hadden wij een kleine break genomen na onze monsteretappe vanaf Höchsten. Paar mooie spots in frankrijk waaronder de locatie aan het meer en nu belandt in het hippiekunstenaarsdorpje Die.
Er waren 3 cols die we moesten overbruggen. dus we kunnen nu stellen dat we aan de norm 3 maal in fietsrechts hebben voldaan.
Goodbye and cheers from france.
Sacha
Na 2 dagen relaxen op de luxe, welverdiende camping du municipale in Frankrijk, heb ik weer de energie en moed bij elkaar geraapt om het reisverslag van 2 dagen geleden te schrijven. Het was zoals de rest van de Alpen weer eens klimmen en afdalen over o.a. een weg die de D66 heette, maar ditmaal was er een uitzonderlijk hoge berg: le col de Menée. Deze was een taaie rakker om te overwinnen, maar door Alexander Pechtold kon ik steeds op de cruciale momenten weer doortrappen. Die ouwe zakkenwasser bleef in mijn oor zijn politiek slogan fluisteren: en nu VOORUIT.
Verder waren de 2 dagen relaxen vol met grandioos uitzicht over de camping, zowel de natuur als les madamoiselles. Ook was er een heerlijk zwembad en een hippieterras waar flink wat bier genuttigd werd.
Le Grand Tour
De coureurs: Sacha in de rode trui van meest aanvallende renner, Hans in de blauwe trui van beste veteraan en Tim in de witte trui van beste jongere.
De etappe met de col de Madeleine. 20 bochten naar de top, met stijging van 10% en meer.
De beslissende demarrage waar de koers hard gemaakt wordt. Sacha neemt hier definitief afstand en zet de concurrentie op een half uur en meer. Hier is het klassement op zijn kop gezet. Tim probeert te redden wat er te redden is, Hans probeert Tim nog als luitenant te gebruiken, maar moet het hoofd buigen en gooit de handdoek.
Het podium na de beslissende etappe in deze tour. De verliezers erkennen hun nederlaag en buigen respectvol hun hoofden voor de Alpenkoning Sacha Schraven. Hij verwisselt de rode trui van de meest aanvallende renner voor de gele trui van leider in het klassement.
Hier wordt de winnaar meegenomen en van de berg afgegooid.
Wim
Zo daar was ik ook weer eens een keertje. er is weer duidelijke verbinding en we zitten nu eigenlijk toch heerlijk te niksen in Die op het terras van de camping Municipal.
net lekker gezwommen want het is hier behoorlijk warm.
Die is een stadje vol met oude hippies en leuke terrasjes.
morgen wordt er weer gefietst richting Lyon. daarna zal het via de Jura richting Luxemburg gaan, om vervolgens zo snel mogelijk de vieze stad Luik te passeren en misschien nog even een nachtje in Maastricht te blijven.
De mannen hebben er inmiddels bijna 1600 km. op zitten met daarin zeer zware colls.
van de buiten categorie. petje af hoor.
nog een weekje, dan zijn we weer thuis.
grt wim